Ne Olur Hakaret Etme! Şiiri - Aşknüma At ...

İçimde kasırgalar kopar durur.
Çoraklaşmış sevda kültürlerinin aşk yağmurlarına hasretken ben,
Olmak istemediğim sıfatlarla yer değiştiririm..
Kaçarken peşime düşen siyah kadından,
Örtümün zerafetine ellerimi çizerim..
Ve bir kuş, bir küçük kelebek, bak bu da bir kalp...

Bir yağmurun damlasıyla,
Bir çiçeğin duruşuyla,
Bir karıncanın yürüyüşüyle,
Bir bebeğin gözyaşlarıyla ayakta durmaya çalışırım hala..
İşte tam burada..

Hicran perdesini her gün çıkarıp yerinden,
Sahte gülücükleri diker asarım..
Bir yetimdir ellerim,
Yumuşak havluların dokunuşlarını baba eli sayar yazarım...
Ellerimi dudağıma kaparım sukut ile..
İnanamayan gözlerimi açarak...

Mazinin tembel ruhlu çocuklarına inat,
Var gücüyle çalışan bir neslin ateşini yakmaya çalışırken ellerim,
Ne olur hakaret etme ellerime....

Tüten dumanı varsa odun ocağın..
Gördüyse Allah' ın evini can gözüyle...
Düştüyse mültezemde kara çukurlara..
Tuttuysa kirpiklerinde HAcc' ın rahmet yağmurlarını,
Karıştıysa akan pınarları yağmurlara ve damladıysa mukaddes topraklara....
Umudun ve Hak için dökülen göz yaşlarının can suyuysa aşklara kirpiklerini kapatan kara gözlerim..
Bir neşidenin sırrında sonsuzluğu buldularsa mavi ışıkların arasından,
Ne olur hakaret etme gözlerime...

Daha hızlı, daha hızlı gitmeliyim..
Gecenin yarısında, yağmurun altında dinlediğim bir ezginin sesini haykırmalı kulaklarım..
Sahilin soğuk rüzgarına açmalıyım kollarımı denize doğru,
Rüzgar estikçe soğumalı yüreğim..
Sürüklenmeliyim İstanbul' un bana benzeyen yüreğinde son hız ve var gücümle...
Dönüşümün kaynağı yüreğim..
Gülüşümün...
Ve ölüşümün...
Ne olur hakaret etme yüreğime....

Ne olur hakaret etme...