Ne Olur Gitme Bende Kal

Sarhoş duygularla bir aleme girdim, yok olurcasına
Belki Kaf Dağı'nda
Yıldızlardanda öte
Masallar dıyarında
Ellerime dolan
Kızıl
Bir yaban gülün karşısında
Bağdaş kurup
Elpençe duranım
Dokunmadan dallarına
Bakakaldım endamına
Sevdaya dönüşen
Ebemkuşağı hâline
Varsın yanıbaşımda
Deniz kabarsın azgınca
Dalgalar çırpınsın durmadan
Martıların
Beyaz kanallarından
Karanlığa aydınlık sağıyorum,  usanmadan,  yorulmadan habire

Ağustos ortasında uşyuyorum! Sen çocuksu gülüşle gül
Gül bana
Yâr ısıt beni
Yürek misali
Kâinatı
Isıtan güneş gibi
Dudakları koyu kırmızı
Şarap renginden olan
Ey aklımı çelen kadınım
Kalem yetmiyor seni yazmaya
Ne olur gel gitme hep bende kal! Çok üşüyorum bu yaz

Bir yanı melmeket kokan, diğeri yarınlara özgürlük ören
Bendeki bitmeyen
Özlem
Büyüdüde büyüdü
Sanki büyük bir yangın
Yanıyorum cayır cayır
Geçmiyor acılarım
Yaza kış düştü
Yüreğime sızı
Gözyaşım Fırat
Aras
Dicle oldu
Bedenim sanki buz dağı
Yeter geçsin
Bu kötü bu acı günler
Yeter yazılarım kışa, güze dönmesin
Yâr ne olur gitme, ömrüm sende, gülüşün bende kalsın ebedi

Mehmet Çobanoğlu
01.09.2018
İstanbul