Ne Olur Dön Artık Nefesim

Bugün hüzün dolu bir ruh haliyle vurdum kendimi kalabalığın içine
Sandım ki insanların arasında dolaşırsam belki unuturum gözlerini
Ama yanılmışım işte.. Ruhumun en icra köşesine oturmuş aşkın izin vermiyor
Benim peşimi bir türlü bırakmıyor
Dün son kez gördüm gözlerimi kamaştıran dünyamı aydınlatan o nefes almamı sağlayan seni
Dün son kez baktım sana doyasıya, ömrümde son kez hissettim gözlerinin ateşini
Şimdi gidiyormuşsun, GİTME...
Sen beni yalnız bırakıyormuşsun, BIRAKMA...
Tamam benimle olmak istemiyorsun ama beni gözlerinden mahrum bırakma, YAPMA...
Başka birini seviyor olabilirmişsin.. Tamam sev ama kalbimden GİTME...
Beni sensiz nefes almaya mahkum etme,BEKLE...
Beni ömrümün sonuna kadar sensizlikle cezalandırma
YAPMA...
Benimle değildin belki hiçte olmadın kim bilir hiçte olmayacaksın
Ama görüyordum hiç olmazsa bakıyordum gözlerine derin bir nefes alıp çekiyordum seni içime
Gösteriyordum seni herkese, işte bakın ben bu kızı seviyorum o ne yaparsa yapsın kiminle olursa olsun iyi bakın, ben ondan vazgeçemiyorum
Son günlerde tanıdık herkese bazen yoldan geçenlere bile dert yanar oldum
Artık herkes seni anlatmamdan sıkılmışa benziyor ama kimse bilmiyor ki
Bu çocuk onu herşeyden, herkesden çok deli gibi SEVİYOR...
Ruhum bedenimden çıkıp yanına gelmek, kalbim yerinden fırlayıp senin için atmak, aklım ise her saniye seni düşünüp seninle olmak istiyor
Bense sensizliğe mahkum edilmiş bir bedenin ızdırabını çekiyorum
Her gün kadere isyan ediyor lanet ediyorum mahkum edildiğim bu bedene
Yaşarken ruhum öldü içimde
Ben sensiz nefessiz kaldım bak yine
Şimdi uzaklaşıyorsun ya benden
Artık sana tek diyeceğim söz
Ne olur bırakma beni nefesim...