Uzak şehirde saklı kalanım!
Saklama artık kendini benden.
Kır sen de sırlı aynalarını,
sıyrıl sende sırlarından.
Ve sen kendin gibi gel,
bahar ol da gel mevsimlerden.
Gel, gel ki değişsin coğrafyam.
Gel ki sığmaz olayım gökyüzüne ben.
Tut benim sana hasret ellerimden.
Tut ki yüzü gülsün martıların.
Sığmaz olsun içime yarınlara ertelediğim
mavi mutluluklarım.
Mutluluklarım seninle taşsın.
Sen bana gülüşler yolla gülüşünden.
Bana menekşeler pencerenden.
Sözlerinden bir selam da ver.
Uzaklardan sevmeyi sevmek bildiğim!
Yetmedi mi bu hasret?
Yetmeli yeter.
Ne olur,
ne olur bu hasrete bir son ver.
Kayıt Tarihi : 2.11.2015 19:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!