Minicik oyunlar oynattın bana.
Gözümde yaşlarla koştum hep sana.
Korudun, kolladın, gözettin beni.
Ne olur bırakma anam; ellerimi.
İnsanlar hep kolpa hep yalan-dolan.
Sevgindir beni bu hayata bağlayan.
Sen öğrettin bana tüm bildiklerimi.
Ne olur bırakma tut ellerimi.
Sevmeyi de ben senden öğrendim anam.
Yalandan dolandan uzaktım her an.
Sen her an yanımda oldukça inan.
uzaktım her kötü her hain insandan.
Gel gör ki büyüdü o minik ellerim.
Tuttuğum her eli senin belledim.
Acıyı tattırdı o yabancı eller.
Hiç gitme bırakma yanımdan anam.
Kayıt Tarihi : 1.11.2012 04:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!