Mezarının başına daha şimdi geliyorum anne.
İlk kez, ilk kez senin yanında ağlıyorum anne.
Elimde biraz gül biraz da o ellerinle baktığın,
Mersin ağacından bir deste.
Ben sevgine muhtacım anne
Sana hem üzülüyor,hem de biraz kızıyorum.
Beni bu dünyada yalnız bıraktın diye
Yanına her gelişimde biraz toprak alıyorum anne
Bir gün bende öldüğümde
Atacaklar üstüme
Belki bir gelenim bile olmayacak
Senin bana yaptığın gibi yalnız bırakacaklar beni
Ben yine her zaman olduğu gibi yalnız kalacağım anne
Ne olur beni hiç unutma anne.
Kayıt Tarihi : 21.4.2008 19:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!