Ne olur bakma bana öylesine masum
Öylesine vefakar;
Kurumuş zeytin dalı gibi düşüyorsun ellerime,
Ellerim ki koca gövdemde alem
Zulümden bir acı çöküyor yüreğime,
Hergün ölen bebelere sebeb bu acı, bu kahır,
Çoraklaşmış topraklara inat
Bak mevsim direniş mevsimi
Bahar mevsimi, sevda mevsimi
Kalk! ne olursun kalk!
Uzat ellerini değsin ellerime.
Acıyan yerlerine melhem olayım.
Tuttuğun dal, umud olayım.
Güneşi ardımıza, ayı koynumuza,
Yıldızları avuçlarımıza alıp
Toprağımıza akan kanımızla
Yarınlara umut olayım.
Kayıt Tarihi : 29.5.2016 02:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdulkadir Seven](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/29/ne-olur-bakma-oyle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!