Ne OLuR AnLaSaNA Şiiri - Adem Uysal

Dikkat et sen kendine, aman güneş yakmasın,
Sıcağa gelemezsin, sen tomurcuk bir gülsün.
Senin o gül yüzüne, yabancılar bakmasın,
Sana kem gözle bakan, düşüp kahrından ölsün.

Susuzluktan solmuşsun, kuruyup gideceksin,
Harap etme kendini, üzülenler üzülsün.
Bu gidişle dünyaya, tez veda edeceksin,
Dert etme sen her şeyi, biraz da yüzün gülsün.

Sen benim çok sevdiğim, çölde açan çiçeksin,
Bilmem farkındamısın, mis gibi kokuyorsun.
Her an benim gönlümde, olup yeşereceksin,
İnsana, güneş gibi, yakarak bakıyorsun.

Sensiz ben ne yaparım, kuruyacak olursan,
Sen yanımda olmazsan,bu yükü taşıyamam.
Dünyalar benim olur, sen yanımda durursan,
Sana bir şey olursa, inan ki yaşayamam.

Ben aklını yitirmiş,divane bir bülbülüm,
Sen olmazsan yanımda, yaşamak haram bana.
Bülbül gülsüz yaşar mı, söyle ey gonca gülüm,
Sen benim her şeyimsin, ne olur anlasana.