Ne Olur Ağlat Şiiri - Nur Ulusoy

NE OLUR AĞLAT

Kimliğinden hüzün koktu
Oysa silikti yüzü
Koca bir bebekti
Niye kalem oynattın ki
Karanlıktaydı
Biraz yetim
Biraz öksüz
Biraz da garipti
İnsanlardan ayrıksı bir hali vardı
Gülerken ağlıyordu…

Şişenin dibindeki mutluluk
Usanç, utanç vermesinden kederli
Geçit veren hayat perileri

Dişlerini sıkıyor/eziyor kendini
Belki iki damla yaş gerekirdi/düşmüyor kininde
Geçit veren yalnızlığa
Işığın kırılmasıydı/yansıyan yanılmalar

Şiir diye yokladım
Kurşunkalem ağırlığında kâğıda
Sonra
Silgi geçtim üstünden
Bir güneş daha görmeliydi
Erteledim
Düne

Bu gün hissetin mi
Soğukluğunu mermerin
Dar odanın
Koridorun
Küflü kokusunu
Bir daha ki yaşama
Uğurlar ola!

Gidenin ardından bir an düşünürsün, ya da bir hayat.

Mevsim güz olsun ya da ilkbahar
Kitap arasından düşen gül
Hitap biçiminden sen bil
Bitap düşen ne zaman
Takıldım
Kaldım
Ya son
Ya ilk
İllaki bitiş
Trene biniş
Vakit ne zaman

Gözlerimi kapatıp kapatıp açtım da
Uyku ölüm hali diye uyumamaya

Bitince
Hatları daha belirgin
Yaşamın

Ne olur anlat!
İki damla yaş borcum var…