Bir hüzün dolaşıyor odamda. Seninle son konuşmamızdan sonra, çerçevenin içinde resmin daralıyor gitgide ve sen kayboluyorsun en başta duran tabloda.
Aydınlık demiştim de; gülüp alay etmiştin ya.
Oysa ki biliyordum; 'karanlığı engelleyen tek şey aydınlıktı'...
Denedim inan, seni unutmayı ama olmadı.
Beceremedim senden vazgeçmeyi, unutmayı. Affet.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta