Bir hüzün dolaşıyor odamda. Seninle son konuşmamızdan sonra, çerçevenin içinde resmin daralıyor gitgide ve sen kayboluyorsun en başta duran tabloda.
Aydınlık demiştim de; gülüp alay etmiştin ya.
Oysa ki biliyordum; 'karanlığı engelleyen tek şey aydınlıktı'...
Denedim inan, seni unutmayı ama olmadı.
Beceremedim senden vazgeçmeyi, unutmayı. Affet.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
