Ne Olur Şiiri - Elif Gülay

Dilin her hecesinde aşkımı andım
Her bir bakışında seninle yandım
Aşkını tattırdın doymadan kandım
O gözlerle bakıp bitir beni ne olur;
Elimden tutup uzaklara götür beni ne olur.

Canıma çok zor girdin,çıkma olur mu?
Kan damarda akıp gider,dursa ölür mü?
Ölümün adı güzel, güzel olur mu?
O gözlerle yakıp öldür beni ne olur;
Ölümden tutup sonsuzluğa götür beni ne olur.

Kalbimi açtığım her dokunuşta,
Yağmurlar yağarken bir sarılışta,
Yaz,bahar demeden hem kara kışta,
O gözlerle bakıp ısıt beni ne olur;
Gece gündüz fark etmez, götür beni ne olur.

Can yanındayken yükseklerde uçtuğum,
Yağmura ne gerek var,suyum diye içtiğim,
Her bir gülüşünde yüreğimi açtığım,
Soluğuna karışıp bitir beni ne olur;
İster rüya ister gerçek götür beni ne olur..

Bu yaralı kuşun kanadı yüreğine sarılı,
Ömrümün her bir günü senin için yığılı,
Vücudun her hücresi cananına bağlı
Yanına köle alıp dağıt beni ne olur;
Ne dersen de ama, götür beni ne olur..

Aşkınla alev olmuş, kıvılcımında yanan,
Bir yüz bozuşunda anında donan,
Seni sevmiş bir kere sanma ki yalan,
Bu divane kalbimle kaçır beni ne olur;
Hasreti bitir artık götür beni ne olur..

Bu haykırış bir gün sanma ki biter,
O da sana aşkım gibi sonsuza gider,
Can bedenden çıkarsa bu kalem düşer,
Kabul eyle de aşkı, bitir bu yakarışı,
Ne sonu belli olur ne de olmayan başı,
Bu aşkı sonsuzlukta uçur da ne olur;
Nereye gidersen git;
GÖTÜR BENİ NE OLUR..