Bir şahlanış içimdeki,
Bir canlanma,
Bir bağırış,
Bir haykırış,
Bir isyan,
Kime ve neye bilinmez…
Belki geçmiş yaşantıya,
Geçmiş baharlara,
Zaman zaman canlanan anılara,
Belki de acılara…
İşte geldi ve gitti zaman.
Bir daha ne zaman olacak bahar,
İçimde yeşerecek körpe duygular,
Körelen duygular?
Ne zaman?..
Oysa hayat çok kısa,
...ve bir ihtiyar babanın,
Yorgun bedeninde,
Zihninde yaşadıklarıdır tastamam.
Ötesi boşluktur kocaman.
Yani hepsi bu, ötesi yok....
Darlıktan kurtuluşun hüznü,
Bir babanın evladına minnetdarlığı,
Gözlerin dolduğu an,
…ve duran zaman.
İşte budur gerçek yaşam.
Bizimkisi ise,
Bağımlı ve zorunlu,
Bir o kadar da içi boş,
Duygusuz,
Anlaşılmaz…
Ne olur,
Sen de ol,
Hüzünlü,
Merhametli,
Minnetdar,
…ve gözü yaşlı ihtiyar.
Kayıt Tarihi : 9.8.2024 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!