Ne Olur Şiiri - Muhammet Bahadır Çetin

ey sen!
avcunu avcuma kapadığında
yanan kağıtları söndüren
ne olur kağıtlarımı harlama

ey sen!
kalbimin aç kuşlarının ekmeğini
kalbinden bağışlayan
ne olur kuşlarımı aç bırakma

ey sen!
bahçemdeki tek gülün dallarını
ellerini kanatsa da yaralayan
ne olur ellerini kanatma

oysa ben
koluna konduğumda kanatlarını
koparıp gelmiş bir yalnız kuzgun
ne olur kilitsiz kafeslere koyma

oysa ben
kalbimden aklıma hicrete yeltenen
sevda yumrusunu boğan
ne olur gecelere muhacir kılma

oysa ben
cehennem kapılarını mühürleyip
sevgilinin huzuruna gelen
ne olur gözyaşımla mühürleri kırma

ne olur
seni senle götürme
beni bana döndürme
ne olur seni ve beni andırma

olur
ikimizden hayat yolunda yoldaş
mahşerde el ele iki güzel arkadaş