Ne Olur Şiiri - Ahmet Çiçek

İçimde filizdi bağ bostan olmuş
Kırılır dallarım toprak kurumuş
Tükendi umutlar bu dem son bulmuş
Sevse ne olur sevmese ne olur

Züleyha’da her zerre Yusuf olmuştu
Mecnun Leyla’sında çöle dönmüştü
Kerem’e yüz tuttum cihan yanmıştı
Görse ne olur görmese ne olur

Sevda düştü cana ilk toprağıydım
Mecazi bir aşkın son durağıydım
Gidişi zulüm ki idam sanığıydım
Bilse ne olur bilmese ne olur

Ay yoldaşım oldu güneş kıskanır
Kandil somurturken alev ıslanır
Ölüm sandığımın son sayfasıdır
Kalsa ne olur kalmasa ne olur

Güz yağmuru gibi gözyaşı döktüm
Sonra taşa dönüp toprağın öptüm
Ararken perde perde yolum kaybettim
Gelse ne olur gelmese ne olur