Ne Olur Şiiri - Turgut Uzdu

Gözlerinde ayrılık ışıkları yakıp da
Gölgelerini silmeseydin gönlümden
Bıraksaydın onlarla yaşasaydım
Onlarla gezip dolaşsaydım tenhalarda
Ayrılmaz bir parça olsaydı ömrümden.

Seni sevdim,
Geceni sevdim, gündüzünü
Gülümseyişini bakışını
Sevdamı avuçlarına koyup
Ruhuna gizlenmiş hüznünü sevdim.

Bilirsin her aşkta fırtınalar kopar
Kar yağar, yağmur yağar, şimşekler çakar
Seven sevilenden bekler sevda büyüklüğünde kıymeti
Aslında incecik bir daldır koca gölgesinin altında
Çabuk kırılır aşk, sesi gönüller yakar.

Gerçek aşk, feda edebilmektir gönlünü, gururuna basıp
Dikenlere rağmen gülü tutabilmektir
Mutlu olmak değildir tepelerde, vadilerde,beyazlarda, pembelerde
Gözyaşlarını silip gözlerden
Sevdalısını mesut edebilmektir.

Zaman gelince yollar çatallaşır çaresiz
Yetmez olur vuslatlara, ay saklanır, kara bulutlar çöker
Depremler sarar göğüsleri
Pembe yanaklar soluklaşır
Keşkeleri ha bire döker.

Boyun yine bükük kalır, yaslanacak omuzdan uzak
Eller zemheri soğuklarına mahkûm
Ne ses gelir, ne nefes hissedilir
Bir tutam hatıra kalır
Tüm renkler solgun.

Hayallerde kalır yağmurda, karda el ele dolaşmak
Gözlerin içinde eriyip yok olmak
Dudaklarına dokunamayan dudaklar yürekleri üşütür
Caddeler, sokaklar, kalabalıklar silinir artık
Acı verir bir pastanede yudumlanan çayın sıcaklığında kaybolamamak.

Neden sesleri dizilir katar katar
Geceler rüyalara hep ayrılığı katar
Sinsi bir düşman uzatır güçlü ellerini insafsızca
Böler bütün yolları
Vuslatı zamanda uzaklara atar.

Yaşatma gölgelerime bu acıyı
Alma gölgeni gecemden gündüzümden, günümden ayrılmasın
Bütün aşkımı bir damla gözyaşına sığdırmıştım
Ne olur sevdanı ver
Gözlerim bir daha ağlamasın.