Sevdiğim küstükten sonra bana yar
Olmasan ne olur, olsan ne olur.
Önce kaşın çatıp, sonra yüzüme
Gülmesen ne olur, gülsen ne olur.
Pusu kalktığında gönül dağının,
Gülü solduğunda ümit bağının
Geçip gittiğini sevmek çağının
Bilmesen ne olur, bilsen ne olur.
Söndüremeyip te aşk ateşini
Bırakmasa eski günler peşini
Ağlattıktan sonra gözüm yaşını
Silmesen ne olur, silsen ne olur.
Yalnız kalıp bir gün alın yazınla
Vicdan azabınla, gönül sızınla
Aşığını anıp, gamla, hüzünle
Dolmasan ne olur, dolsan ne olur.
Kalmasa da benden zerre beyninde
Mazinin vebali durur boynunda
Mutluluğu, aşkı elin koynunda
Bulmasan ne olur, bulsan ne olur.
Çıkarıp başından kibir tacını,
Ne yazar anlasan, bilsen suçunu
Olmaz ya; ölürsem sırma saçını
Yolmasan ne olur, yolsan ne olur.
Turab edip yere serdiğin gönlü
Hep çile, hep keder verdiğin gönlü
Kadrini bilmeyip, kırdığın gönlü
Almasan ne olur, alsan ne olur.
Bir gün derse Erhan; “Ümidim yitti.
Mutluluk yoluna son tren gitti.
Vakit akşam oldu, mesai bitti.”
Gelmesen ne olur, gelsen ne olur
Kayıt Tarihi : 3.2.2011 10:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)