Ne olsun Şiiri - İlhan Palalı

Bülbül öter durur kendi keyfince,
Çiçekler hep susar, güle ne olsun...
Bütün üzüntüler döner sevince;
İşin aslı kökte, dala ne olsun! ..

Her nefis kendini sorguya çekse,
Her zaman güzele, doğruya çekse...
Sevmesin; gönülden sevmeyecekse,
Vefasız yağmurdan, çöle ne olsun...

Bu fikri güttüm tek ömrüm boyunca,
Tam sevelim dedim gerek yok hınca...
İnsan denen varlık aşka kanınca
Muhabbet içer hep, sele ne olsun...

Sevdanın yeliyle doğruya yönel,
Elbette bitecek bu uzun tünel.
İşte istikamet! İşte bu emel;
Seni ulaştırır, yola ne olsun...

Acep sevgilerin dozu mu kaçtı?
Gözüme bir gülün tozu mu kaçtı? ..
Kapanmaz yaraya tuzu mu kaçtı?
Can çıkmayacaksa, kula ne olsun...