Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Ben "Kim demiş: " şiirinin şairiyim. Siirime eklemelerle şiir inşa etmişsiniz
Emeğe saygı gereği siirimden de söz etmeniz gerekirdi.
KİM DEMİŞ;
Unumuzu elemiş, eleğimizi asmışken...
İki otuzu devirip, altmışını aşmışken,
Feleğin çemberinden yüz akıyla geçmiş, derdi kederi, tam ardımıza atmışken,
Nereden çıktı bu yaşlılık?
Oysa biz;
Emek verip, hesap verip, bin bir zorlukla hayattan yaş aldık...
Kim demiş ki yaşlandık..?
Gönlümüze girip baksalar,
Ruhumuza hâl-hatır sorsalar,
Saçımızdaki akları, yaşanmışlıktan saysalar,
İçimizdeki çocuğu görseler...
Ahhh bunları bir bilseler..
Çocuklar büyümüş, işler görülmüş...
Bitmiş çoluk-çocuk, iş-güç kaygısı...
Geriye yaşamak kalmış...
Sahi kim demiş..?
Bizler yaşlanmışız diye...
Biz bedelini ödeyip, hayattan yaş almışız...
Orhan Ayvazoğlu
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta