Bana ne olmuş böyle yürüdüğüm yollara
bakınca hep kan...
Unutmuşum yüreğimi dışarda!
Caminin avlusuna ektiğim çiçekler solmuş, gönlümün sol yanı kaynayınca.
Bana ne olmuş böyle ?
Seher vakti alacakaranlık kaplarken bedenimi.
Ayın ışığında küçük bir dünya aradım.
Gönlümde ki yaraya su serpiştirsin diye.
Bana ne olmuş böyle ellerimle toprağımı kazarken üstüme toprak atan sen oldun.
Bana ne olmuş böyle.
YUSUF AHMET BOZ
Kayıt Tarihi : 7.6.2024 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bana
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!