Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Yani bu şiire karşılık ne diyebilirim. İşte ahvalimiz. Güya dünyanın en asil milletiyiz. Ne yaşadığımız doğaya sahip çıktık. Ne dinimize. Övünmeye gelince, en iyi müslüman bizleriz. En karakterli millet biziz. En cesur, çalışkan, zeki millet biziz. Ama gelin görün ki, ne Allah'ı tanırız, ne dinini... Ne doğayı tanırız, ne de insanlığı....
Selam tekrar okumak için geleceğim.
Şimdi gitmeden ilk intibamı söylemeliyim;
şair iyicene yanmayınca, demlenmeyince ve de özlemeyince kaleminden iyi şiir çıkmaz.
Sayın Nurani'nin içinde öyle birikip yer tutmuş ki belki hep istemeyerek ertelediği içini dökme arzusunu bir kalemde halletmiş.
Usta işi güzel bir şiir olmuş.
Köylerimize özlemlerimiz dile gelmiş kaleminde..
Gençlerin terkedip gittiği köylerimizde,ihtiyarların bir başlarına garip kaldığı durumlar içler acısı...
Bir türlü avrupa köylerinin refah seviyesine erişemediği gibi eski zamanlardan daha da garip kimsesiz, sabanla tırmıkla tarım yapıldığı traktörsüz günleRdekinden daha da vahim.
Köylerimizin durumu içimizi kanatıyor.
İçimizin kanaması sahipsizlikten, kimsesizlikten.
Dost görünüp düşmanlık yapan yakıp yıkanların arasında elimiz kolumuz bağlı...
Tebrikler, kutluyorum.
İyi bayramlar diliyorum.
Güzel soru sahi köylerimize ne olmuş!
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta