Ne Olmak İsterdim Şiiri - Erhan Turan

Ne olmak isterdim biliyor musun?
Bir kuş olup sonsuzluğa kanat çırpmak isterdim...
Yükselip, bulutların üstüne çıkarak...
Dünyadan, insanlardan,
Herkesten uzaklaşmak,
Yalnız başıma kalmak isterdim...
Sonra büyük bir hızla yeryüzüne gelmek,
Seni oradan alıp tekrar yükselmek isterdim...
Çıkar, çıkar... En yükseğe çıkardık,
Kimsenin bizi göremeyeceği yere...
Hani hep derler ya kimsenin olmadığı yer.
İşte tam oraya gitmek isterdim...
Acıdan, hüzünden, mutsuzluktan uzakta,
Sadece senin yanında olmak isterdim.
Bulutları yatak yapardık kendimize,
Ama en temizini en beyazını...
Gökyüzünü yorgan,
Yıldızları da gece lambası yapardık...
En büyük kavgamız, şu yıldız senin,
Yok bu yıldız benim olsaydı...
Soğuk esen rüzgârlar seni üşütmesin diye,
Seni içime sokardım...
Güneş narin tenine zarar vermesin diye,

Bütün bedenimle sana siper olur,
Gölgelik yapardım...
Sen yorulma diye,
Seni bir ömür sırtımda taşırdım...
Ben ne olmak isterdim biliyor musun?
Kanadı çok güçlü bir kuş olmak isterdim...
Seni taşırken hiç yorulmasın diye...
Ve sonra hiç durmadan, hiç nefes almadan,
Seni alıp sonsuzluğun en sonsuzluğuna gitmek isterdim...
Gitmek, gitmek ve yok olmak isterdim.
Eriyip avuçlarına süzülmek isterdim...
Oradan yüreğine akmak,
Yüreğinin tek sahibi olmak isterdim...
Ve o yüreğinde ölmek, yok olmak isterdim...