Ne Oldum Deme Gönül Şiiri - Suat Zobu

Ne oldum deme gönül, ne olacak kim bilmiş,
Belli olmaz baharda beniz solduran olur,
Bu gün yarın telaşı, bakarsın vade gelmiş,
Bağbanı gider elbet hasbahçe viran olur,
Olmaza olmaz deme mutlak olduran olur…
.
Bir vefasız uğruna ağlar sızlar yanarsın,
Tespih edip diline yetmiş kere anarsın,
Canım cicim diyene isteyerek kanarsın,
Bu gün yarın martaval sevdayla yoran olur,
Aklından çıkmaz bir an sözü baldıran olur…
.
Serde mal mülk hevesi geçim ise ayrı dert,
Çoluk çocuk didinme, yokuş başında namert,
Yaşam yolu çetindir kurtlarla dans eder fert,
Kardır kıştır belirsiz engelle duran olur,
Karanlık kuyulara batıp daldıran olur…
.
Bu benim dostum dersin şöyle göğüs gererek,
Dağ gibi yaslanırsın ona arka vererek,
Kimse sana dost olmaz yere halı sererek,
Kalp kırarsan senin de kalbini kıran olur,
Çıldırırsın saçını kökten yolduran olur.
.
Gün gelir son nefesle defter toptan dürülür,
Hangi vakit bilinmez nerde sela verilir,
Dünyaya sığılmaz da bir tabuta girilir,
Başımızda inşallah okunan Kur’an olur,
Musalla da namazı bir gün kıldıran olur…
.
Suat Zobu

16.01.2015 Ankara