Ne oldu sana ey milletim? Hatırla bir!
Alemlere rahmet Nebimiz vardı bizim.
Ümmetim demişti,her daim,ah ümmetim!
Emin mi emin rehberimiz vardı bizim.
Yıldızlardı,Yüce Nebi'den ışıklanan
Sahabe efendilerimiz vardı bizim.
Medine yolunda ve bir ömür en Sadık
Sıddık Ebubekirlerimiz vardı bizim.
Dicle'de koyunu düşünüp tasalanan
Adaletli Ömerlerimiz vardı bizim.
Fetihler dizisi,ülke ve gönüllerde
Osman-ı Zinnureynlerimiz vardı bizim.
Oniki yaşında girmişti Nur hâleye
İlim ehli Ali'lerimiz vardı bizim.
Yıldızlar kayarken bir bir,dönerken devir
İstanbul'da Eyyüplerimiz vardı bizim.
Unutulurken çile,isyan edip bu hale
Haykıran Ebu Zerlerimiz vardı bizim.
Saltanat için lalezara damlarken kan
Can Hasan Hüseyinlerimiz vardı bizim.
"İncinsen de sen İncitme"buyuran Hünkar!
Hacı Bektaş Velilerimiz vardı bizim.
Sakın ola gönül kırma,Çalap tahtıdır!
Aşık Yunus Emrelerimiz vardı bizim.
Bütün insanlığa açarak kollarını
Aşkla çağıran Mevlana'mız vardı bizim.
Sevgi,hürmet,düşenin elinden tutmak
Ne asil,ne hoş huylarımız vardı bizim.
Vardı,vardı...güzel insan,güzel hasletler!
Hiç tükenmez ümit,azmimiz vardı bizim.
(28.03.2015)
Mehmet AkKayıt Tarihi : 28.3.2015 11:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!