Ne Oldu Sana Böyle Şiiri - Alev İşler

Ne oldu sana böyle
Suları çekilmiş bir ırmağın
kurumuşluğu var üzerinde
Sesleri bitmiş müziklerin yalnızlığı
Boşluğun tasvirini yapmaya çalışıyorsun
Bütün duyguların tükendiği yerde

Ne oldu sana böyle
Oysa bir zamanlar sesin
su damlası gibiydi
Sözcükler söğüt dallarının
rüzgarla oynaşması gibi
çıkardı ağzından
Gözlerin başak tarlaları gibi yanardı
Seninle birlikte
Güneşin tatlı merhabasıyla uyanır
Sabahın gürbüz yüzünü selamlardık
Gün ışığıyla aydınlanırdı yüzümüz
Düşlerimiz uzak değildi bize

Ne oldu ha
Sana ne oldu böyle
Sen ki bize hayatı sevmeyi öğretmiştin
Şimdi aynı hayat
Düşkırıklıkları ve ölümün
sessizliğini serpiyor üzerine