Sen dünyamı aydınlatan güneş gibiydin
Şimdi kendini aydınlatamayan mum gibisin
Ne oldu sana neden böyle değiştin
Hayata küstün, sanki kimseyi sevmedin
Cennetin güzelliklerine değişilmez güzelliğin
O ipek saçların, seviyorum siyen tatlı dilin
Hiç durmazdı hep gülerdi kömür gözlerin
Şimdi ne oldu sana neden solup gittin
Sevmiştik birbirimizi,seninle huzur bulmuştum
Adını kalbimin en gizli yerine koymuştum
Hala saklı duruyor, ben bile bulamıyorum
Ama sevgilim sen hep susuyorsun...
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!