Beyaz puantiyeli eteğim
Rüzgarda telaşla uçuşurken
On beş yaşında, acemi
Heybeliada tepesinden
Kadere kırk beş inerken
Ve siz ayçiçeği gözlü
Onyedisinde delikanlı
Bir ah çekip önümden
Gülümseyip giderken
Bir vapur limanı terk etti
Bir leylek, vatanını
Bir çocuk, anasını
Bir yaşlı, dünyayı
Ve ben beyaz puantiyeli
Onbeşinde genç kız
Önünüzde durdu
Ve siz ayçiçeği gözlü
Heyecanlı, umarsız
Güçlükle yutkundu
Ne oldu ki bize
Bir vapur limanına yanaşıp
Bir leylek ülkesine geri döndü
Bir kız çocukluğu soyunup
Gençliğine büründü
Ne oldu size ki
Birden ah çektiniz
Ne oldu bize ki
Herşeyi unutabildiniz
(Prag, 10 Mart 2007)
Öznur KüçükerKayıt Tarihi : 10.4.2007 08:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!