Daha dün ayaktayken, düşmüşsün yatağa
Yoksa, sen de mi aşık oldun kara toprağa
Yemyeşil çınar gibiyken kurumuşsun baya
Yoksa yol mu göründü, durulmuşsun baya
Üzme tatlı canını, bir tek sen değilsin fani
Yüzde doksan dokuz dostlarımız yok hani
Belki, sen bizlerden daha şanslı olabilirsin
Çünkü dünyanın eracifinden kurtulacaksın
Lisan-ı halinle, yolun sonu göründü diyorsun
Bakıyorum da dikmişsin öbür âleme nazarını
Duymuyorsun artık dostlarının söylediklerini
Lisanen faniyim fani olanı istemem diyorsun
Ne mutlu sana, dostların sevgilerini sunuyorlar
Her birisi hakkında müspet duada bulunuyorlar
Bencileyin, acizane Mevla’dan affınızı diliyorlar
Helallik dileyip şahitlik edeceklerini söylüyorlar
25.02.2004-20:25
Aşk Ateşten Gömlek
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 4.3.2004 09:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayram Tunca](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/04/ne-oldu-dost-sana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!