Ne Oldu Bize Şiiri - Şehmus Kartal

Bak ne oldu bizlere sanki insan değiliz,
Gök kubbenin altında sanki kıyametteyiz.
Feryatlar yükseliyor Filistin’den semaya,
Zalimlerin vahşeti yansıyor şu aynaya.

Cehennemden sahneler bak Filistin yanıyor,
Arzı Mevut adına Filistin kan ağlıyor.
Ne oldu bize dostlar utandık insanlıktan,
Yardım istemek gerek Tur Dağında Musa’dan

Bu çocuğun yüzünde dehşet çok görünüyor,
Sözcükler düğümlendi boğazım çok yanıyor.
Gözyaşlarım sel oldu Sina Çölü çok yaman,
Mucize beklemeyin tarih yanıyor aman.

Korkarım ki bu vahşet yok eder çocukları,
Kimse kalmaz yarına Allahtan yardım gayrı.
Görülmemiş tarihte vahşet böyle yazmıyor,
Çok dehşet bir manzara tevhit elden gidiyor.

Bunca figana karşı sağır oldu kulaklar,
İnsanlıktan utandım neden duymaz kulaklar.
Zalimin karşısında mazluma destek gerek,
Neden kimse olmuyor buna karşı tek yürek.

Bombalar yağıyorken Filistin savunmasız,
Bu ne biçim düşmanlık çok vahşice ve arsız..
Bu kadar kin bu nefret dirençler hep kırıldı,
Beklenen kurtarıcı enkazdan sonra geldi

Ey mazlum Filistin’im çaresiz perişansın,
Gözyaşlarım sanadır zafere sen nişansın.
Zulüm altında her gün sabrettin bunca zaman,
Kim bilir belki bir gün zalim yok olur inan.