Ne Oldu Bize Şiiri - Menekşe Gülay

kendine hapsettin
dönülmez uzaklarda.
giden dönmüyor zaten,
kalıyor oralarda.
çilem dolmuyor
sen de yoksan yanımda.
bu yaralı kalbimi,
mahvettin dünyam da.
bir kurşunluk canım var
al o da sevgine.
hiç sızlamaz mı yüreğin,
beni üzdüğüne.
vicdan yok mu sen de
ölmeli miyim sevginle.
sen değil misin beni, bu hale koyan
özleminle.
giderken mahzundu gözlerin,
aşkımsa kalbinde.
ne oldu böyle, yollar mı ayırdı bizi
söyle.
gittiğin yol benim yolum olsaydı
ömrümce.
sen de yansaydın benim için,
her beklediğim de.
sevgim taşsaydı kalbin den
her gördüğünde.
ne oldu bize,
kış ve yaz gibiyiz seninle.
kar gibi soğuksun baktığımda
üşüyorum şimdi.
ben ise, yanıyorum güneşimle
ısıtamıyorum seni.
içimde ki ateş beni yaktı.
sevgim ise değirmen.
sana baktıkça, başım dönüyor
tutsana ellerimi.
bıraksan kelepçe takacağım bileklerine.
o zaman aşkıma bağımlı olacaksın
sevginle.
sevgin içimde daha da büyüyecek
belki de.
yağmurum olsan,
damla damla aksan gönlüme.
fırtına gibi dağıtsan
ama hep kalsan kalbim de.
güneş gibi yaksan ateşinle,
kavursan beni.
hissettirsen sıcaklığını,
tüm bedenim de şimdi.
istesen de istemesen de
ben seninim yine de.
tiryakin olmuşum senin,
bu acı âlem de.
hep yalnızlık kalsa da tüm bedenimde.
sen benimsin, seni her düşündüğümde.