Ne Oldu Şiiri - Veysel Karani Tabak

Daha düne kadar yazan kalemim sustu
Sadece yüreğimin sevmesi suçtu
Sevmenin suç olduğu dünya bana küstü
Artık çıkmıyorum geceleri parka
Şiir yazmıyorum, düşünmüyorum seni
Kedilere yemek bile vermiyorum
Yıldızları seyretmiyorum yokluğunda
Ben bende değilim arkadaşım
Nasıl sen sende değilsen aynen öyle
Mürekkebi kesildi kalemimin
Defterimin yaprakları karardı
Siyahla siyaha yazamıyorum
Yazmıyorum artık şiir
Günlük gibi yazıyorum
Hayatımı kaleme alıyorum
Aşktan sevgiden uzaklaşıyorum
Karınca çiğnemeyen ben
Kedileri aç bırakıyorum.

Yeni bir bank buldum kendime
Güneş, dağ, su ve kuş manzaralı
Fakat oraya gece ikide gitmiyorum
Güneşi yolluyorum dağın ardına
Kızıllaşıyor ortalık aklıma düşüyorsun
Blue Angel Kızılderili aşkım
Kuşların telaş içinde yuvalarına gidişi
Kilolarından şikayeti olanların yürüyüşü
Ne oldu bana
İlham İrem dinlemiyorum
Terapiye ihtiyacım var
Sonuna kadar geldim aşkın
Dayanamıyorum sensizliğe
Yıllar önce Ferda Anıl Yarkın
Söylüyordu yine dolandı dilime
Ne radyo ya ne sinemaya uğramıyorum
İflasın eşiğindeyim.
Ne oldu bana
Bense imkansız bir aşkın peşindeyim
Üzülme be sevmediğim
Ben zaten senin değildim
Sen; sen bende miydin
Yollarımız bile farklıydı
Ben sağda, sen solda yürüyordun
Sevmek bize haram
Yaşananlar yalandı, sanaldı
Hayat zaten hayaldi
Ben hiç gerçeği yaşamadım ki
Ben deliydim rengim kırmızıydı
Maviyi buldum içime umut doldu
Sevgi girdi yüreğime Deli Mavi oldu