Ne Oldu Şiiri - Abdullah Takım

Kalabalık içinde çekerim yalnızlığı,
İstemem gündüzleri vakit akşam olmalı.
Islak bir yorgan gibi çökse de üzerime,
Yüzleşsem kaderimle, odam karanlık doldu,
Yürürüm sokaklarda bugün de akşam oldu.

Mekânın önemi yok,fizik ötesi mekân,
Nerede olursan ol,aynı olur heyecan.
Yakında olsan bile bir sır vardı arada.
Sonu yok bu tunelin ışık görünmez oldu,
Dönmek isterdim ama, umutlarım yok oldu.

Görmeyen gözler için ışık neye yarar ki,
Yalnızlığa sarıldım, bir rehber oldu sanki,
Düşmekten korktuğumda zamana tutunurdum,
Taşımıyor dizlerim bedenim bitab oldu,
Yaşamak büyük hayal,her halde vaktim doldu.

Pek fazla güvenmiştim,ömür denen hayata,
Aldandık mı,bilemem,bağlandık saraya tahta,
Beyhude geçmiş ömür,geriye baktığımda,
Alıp götürür beni,kalanlar hep sır oldu,
Ben böyle yaşadım da,öncekiler ne oldu.