Gözlerinde tüten, sevgi ne oldu
Yaşanan günlerim, kederle doldu
Bu zamanın aşkı, çok basit oldu
İçimde acılar, hiç dinmez oldu
Verdiğin o sözler, nereye gitti
Mutluluk hevesim, kayboldu gitti
Ümit dolu gönlüm, birden karardı
Sensizlik canıma, kanıma yetti
Bir gün gelir elbet, beni ararsın
Kalbinde yaşatıp, beni anarsın
Göz yaşını siler, siler ağlarsın
Çektiğim çileyi, o an anlarsın
“Biliyormusun? Dinmeyen gözyaşım, mercan oldu
Sevda dolu gönlüm, ömrüne mezar oldu
Sonsuza kalan aşkım, sevgi ile doldu
Bak şu gözlerime, seni arar oldu.”
Kayıt Tarihi : 18.12.2002 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Taşkırmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/18/ne-oldu-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!