Ne Oldu? Şiiri - Mete Özdikici

Ey ahu! Aşkı sundun, ağu oldu.
Ey maşuk! Umman saldın, katre oldu.

Ey peder! Dölü verdin, cenin oldu.
Ey ümmu! Doğuverdin, canın oldu.

Ey hoca! İlim verdin, cahil oldu.
Ey talib! Biliverdin, sakil oldu.

Ey güneş! Ziya verdin, zifir oldu.
Ey mehtap! Nuru verdin, gölge oldu.

Ey berk! Işık idin, şimşek oldu.
Ey bulut! Taşıverdin, yağmur oldu.

Ey hava! Esiverdin, bora oldu.
Ey zemin! Mahsul verdin, zayi oldu.

Ya Muhyi! Canı verdin, ölüm oldu.
Ya Mümit! Mevti verdin, hayat oldu.

Ya Vafi! Kafi idin, eksik oldu.
Ya Nur! Zahir idin, batın oldu.

Ya Şafi! Derman verdin, dertmend oldu.
Ey tabip! İlaç verdin, zehir oldu.

Ey akil! Şuursuzdun, bilinç oldu.
Ey abdal! Akıl idin, kemter oldu.

Ey ahi! Dostu verdin, düşman oldu.
Ey zahib! Fikri verdin, sakıt oldu.

Ya Malik! Masum verdin, baği oldu.
Ya Melik! Muti verdin, asi oldu.

Ya sahip! Uysal verdin, şaki oldu.
Ya Halim! Esad verdin, esed oldu.

Ya Allah! Fethi verdin, bozgun oldu.
Ya Kuddüs! Tayyib verdin, necis oldu.

Ey Davud! Doğru verdin, eğri oldu.
Ya Ali! Bini verdin, biri oldu.

Ey saki! Mayi verdin, işret oldu.
Ey şair! Coşuverdin, şirret oldu.