Ne Olayım Şiiri - Kemal Okumuş

Bir okyanus olayım hemen çıktığında kapınızın önüne.
Bir bardağın olsun başka hiç bir eşyan olmasın evinde.
Tek işin olsun da bardak bardak taşı beni.
Bir yandan taşıyıp azalt bir yandan göz yaşınla çoğalt beni.
Bir cimri bulut olayım baktığında şöyle gökyüzüne.
Toprağa kıyamayıp yaşlarımı, serpileyim senin yüzüne.
Ben yağdıkça sen ıslanıp üşü, ovala kızarmış ellerini.
Ben süzülürken bedeninden, sen de kıyama biriktir beni.
Bir ılık rüzgar olayım esen, hep senin olduğun yerde.
Sarıp sarmalayayım bedenini, şifa olayım her derde.
Nefes nefes müsaade et de keyfimce dolayım ciğerlerine.
Lodosa, poyraza, melteme benzetme; benzemem diğerlerine.
Bir ak tel olayım arasında o gül kokuları gece karası saçlarının.
Sen koparmaya kıyama beni, ben hep süsü olayım başının.
Her elin gittiğinde o canım saçlarına, bakınca durup da aynaya.
Ben dikkatini çekeyim uzunca incele beni, bakayım sana doyasıya.
Bir soluk olayım içine sıkışmış da gününü bekleyen sabırla.
O gün geldiğinde seninle koşacağım semaya bu sözümü hatırla.
Ben sindim göğüs kafesinin içine bir hevesle bekliyorum.
Son cümlen olacağım seninle göğe çıkan; “Seni seviyorum! ”