yarım kalmış bizler ne olacağız?
sabretmenin acısını çekerken,
beklerken yarını ve gündüzü olmayan geceleri,
yaşıyor olması umuduyla her gün aşkın,
deli divane kırık kalbin feryadıyla
diretirken sesi çıkmayan sesin çığlığını,
ve içinde İstanbul kadar büyük özlemle!
yaşadıklarıyla yaşarken ölen bizler, biz ne olacağız?
bir buhar olup sis olacak, sonra nehirlere akacağız
salınacak her bir yaprak göğünde, esip toz olacağız
bir zamanlar; kendi içinde kaybolmuş bizler!
en nihayetinde, gür bir rüzgarın emsali, nefesi ve sesi olacağız..
Kayıt Tarihi : 21.12.2023 01:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
hayalleriyle, ümitleriyle, yarım kalmış herkese ithafen.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!