Ne Okuyorum
Bu aralar okuduğum kitapları bir okuyorum
Şiir okuyorum
Ve siliyorum bütün okuduklarımı
Şiir yazıyorum
Kafamı aç bırakıyorum yeni kitaplar okumaya
Dedem çiftçiydi babam işçi ben memur
Ama asıl işim sanal çiftçiyim
Okuyarak ektim düşüncemi yazarak biçiyorum fikrimi
Aklım hep erdi
İş mi?
Sokakta bile doğsan Allah rızkını verir
Nasıl mı?
Anan babam rızkını yemiş ki seni yapmışlar
Sevişmişler
İlikleri doymasaydı sen DNA‘nı nasıl işleyecektin
Yalnız yerin göğün hakkı da var
Vergini verdin mi ki devlet sana sahip çıkabilsin
Allah devlete millete zeval vermesin
Allah yine kullarını gözetir
Şehitlik bilincimiz var birkaç şehit verir
Bir kaçımız sokakta donar
Ya da bir kaçımızın çantası çalınır
Asker ocağında şehit sokakta kurban
Allah’ın takdiri bize
Nasıl geldik bu duruma
Komünistler yüzünden hep
Önce 100 peygamberler okudu
Sonra her okuyan ilmine vardı
İlk felsefeciler düşündü
Sonra her ilmin bilimi bilindi ve her meslek teknolojisini üretti
Bir kara saban vardı
Şimdi bir kara saban yok
Kafalar karıştı gurulduyor
Şimdi sadece karnın acıkmıyor kafanda acıkıyor
Kafanda beyin var
Beyin açlığını doyurmak öyle üç öğünle olmaz
Üç öğün asır belki
Sen doğduğun yeri bırak ağacını keser gibi
Yorganını sırtlan
Gurbete bir sürü psikolojiyle çık
Hemşerilerinin yanına
İş bulup ta neslini yetiştireceksin he mi?
Sen yakın çağını bıraktın köyüne
İlk çağınla çıkıp geldin memlekete
Ne sandın herkes yakın çağını mı verecekti sana
Elinden geldiği kadarıyla olan ilk çağınla orta çağını tutmaya çalış
Devlet ne yapsın
Köyünü bırakıp gelene gece kondu mahallelerini rıza gösterdi
Allah’a sığınacaksın tabi ki
Ama kimin okuduğuna inanacaksın
İlk okuyan sen olsan nasıl anlatacaksın ömrün yetmez
Sonra karın tokluğundan da geri kalırsın
Ya aşk tokluğun maneviyatını nasıl doyuracaksın
Aile kurmadan
Kara sabanı bırakıp geldin ya kara sabra düştün
Oysa devlet kafasını doyura bilseydi
Köy Enstitüleriyle milletin köylerini terk etmesine razı gelmez
Milletin köyüne varır
Ağacını kesmeden kafasını doyurur
Karın tokluğunu daimi sağlayacak okurluğunu edinir
Düşüncesini eker fikrini biçerdi
Ya devlet varamadı insanına
İnsan vardı devletine
Gariban düştü milleti devletine
Saftı kurnaz oldu kurban verdi
Okurluğunu bıraktı geçiminine baktı da yolunu buldu
Yol su elektriğe biat etti
Kan emicileri ensesine yapıştı devlet içinde devlet
Her türlü mecranın mafyası
Emperyalizme güç olanağı veren
Her milletin insanı göç eğler şehirlerine
Dünya insanı da emperyalizme göç etmek ister
Umut yolculuğuna canını kor
Bedenleri okunur
Aklını okuyamayan dünya insanımın
Kayıt Tarihi : 2.5.2020 16:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!