Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
İnsanlığın, devirlerin, hatâların çaresizliğinde çırpınışlar, devinimler...
Ve bunu yürekte hissedip, şiirle anlatmak budur işte...
Kutlar, saygılar sunarım. Tam puan
ŞİİRİN BİRİNCİ KUKLESİNDE İKİ YÖNLÜ ANLAMI TEK GÖREREK...
SORGULAMASINI YİTİREN BENLİK, BU ÜLKENİN VERDİĞİ HER TÜRLÜ SAVAŞI BİLMEZ, ÖĞRENMEK İSTEMEZ. SORGOLAMAKTAN ACİZDİR.
ANLAMLI ŞİİRİ VE ŞAİRİNİ KUTLUYORUM, SAYGILAR
Güzel şiiri ve yazan kalemi kutlarım
Saygılar
Yalancı bir geçmişi reddedip
Karanlık bir yöne saptı
Gergin teller üzerine tüneyen ikiyüzlülük
*************************************************
Üstadım eğer şu YALANCI geçmiş
ifadesi yerine ' Sadık geçmiş denilseymiş
bu şiiri ben mi yazdım acaba diyecektim.
BİR DE;
Kendi içinde öldürdü
'Kaskatı elleriyle.
İlkelerini' İFADESİ İLE DE
Maziden aldığı değerlerin
asrımız insanları tarafından
katledilişi çok güzel anlatılmış
oluyor. Bu benim için ve benim
gözlüğüm ile bakmış birinin şiiri
gibi, inanın çok değerli bir şiir..
Belki bu mana yok ama harika
bir kalıp hükmünü aldığı görüyorum.
Bu ustalığı kutlar saygıyla selamlarım..
Bedri Tahir Adaklı
Yalancı bir geçmişi reddedip
Karanlık bir yöne saptı
Gergin teller üzerine tüneyen ikiyüzlülük
*************************************************
Üstadım eğer şu YALANCI geçmiş
ifadesi yerine ' Sadık geçmiş denilseymiş
bu şiiri ben mi yazdım acaba diyecektim.
BİR DE;
Kendi içinde öldürdü
'Kaskatı elleriyle.
İlkelerini' İFADESİ İLE DE
Maziden aldığı değerlerin
asrımız insanları tarafından
katledilişi çok güzel anlatılmış
oluyor. Bu benim için ve benim
gözlüğüm ile bakmış birinin şiiri
gibi, inanın çok değerli bir şiir..
Belki bu mana yok ama harika
bir kalıp hükmünü aldığı görüyorum.
Bu ustalığı kutlar saygıyla selamlarım..
Bedri Tahir Adaklı
Sanki
Dağ geçitlerini aşarak
kayıp bir ülkeye
Ulaşmanın rahatlığı içindeydi.
kutlarım Necdet bey kaleminiz daim olsun. selamlar
Saygıyla katılıyorum yürekten yazılmış dizelerinize Sn Necdet Arslan.
ve Nazım'ın dizeleriyle eşlik etmek istedim şiirinize....
Evet, vatan hainiyim, siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz, ben yurt hainiyim, ben vatan hainiyim.
Vatan çiftliklerinizse,
kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan,
vatan, şose boylarında gebermekse açlıktan,
vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa yazın,
fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan,
vatan tırnaklarıysa ağalarınızın,
vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa,
ödeneklerinizse, maaşlarınızsa vatan,
vatan, Amerikan üsleri, Amerikan bombası, Amerikan donanması topuysa,
vatan, kurtulmamaksa kokmuş karanlığımızdan,
ben vatan hainiyim.
Yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla :
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.
Saygılarımla...
Ego'nun id'i alt etmesi! Bir hesaplaşma sonrası gelen mantıklı ve gerçekçi kararlılık...
Farklı çalışmanızı kutlarım hocam, çok güzeldi, tebriklerimle ve tam puanımla...
Saygı ve sevgiler...
Özgün ve etkin bir çalışma...
Ruhsal bütünlüğün tam da dağıldığı bir noktadan alınarak tekrar yerli yerine konulmasının çabası, temanın rengi olmuş.
Güçlü dayanağı yaşamın kendi öznelliği belli ki...
Usta kalemin bu ürünü de bir harika.
Tam Puan + Ant.
Sevgilerimle...
Nafi Çelik
çevresindeki riyakar insanlardan çektiklerini her şeyi göze alarak bu yaşadığı ortmdan ayrılığı onlardan uzak kalmayı özgürlüğü anlatan güzel bir şiir göze alınabileçek her şeyi buldum şiirde yüreğine kalemine sağlık sevgiyle kalın
Bu şiir ile ilgili 103 tane yorum bulunmakta