Benden farksız olduğunu hisediyorum.
Ne yapabilir
Kanadıyle belki uçardı
Ancak nereye kadar
Kabustan uyanırsa,her şey farklı olacak
Bu ağır sikleti çekmez,çekemez
Bu işler ona göre değil
Martımızın daha yelken açacağı sahiller vardır.
Vay başıma gelene
Çığlık,çığlığa viyak,viyak
Bir acı ,bir tufan
Asla duymayacak,görmeyecek
Örpermeyecek, üzülmeyecek
Bilmeyecek
Yada Sağır ve dilsız cellatlar gibi,
Sesızce can alacak
Sesız bir duman yayılacak ve kivılcım çıkacak
Yalnız gören ben olacağım
Hiç kimse duymayacak, o ateş her yerimi saracak
Sanki herkes duyuyor
Oysa
Karıncalar harıl harıl işinde
Kuşlar sağa sola uçuşmakla meşgul,
Bızım martı de öyle
Eskisi gibidir her şey
Olağan üstü bir şey yok
Bu yangın ,bu fırtına,bu rüzgar,
Hiç bir yerde değil ,
Yalnız benim içimde
Her şeyi beraberinde savuruyor.
Her tarafım parça parça sökülüyor biliyorum.
Ne o farkındadır.Ne insanlar farkında
O martı,kanatları var uçaçak,kurtulacak
Burda ne gezer martılar,yalnız deve geçidinde var
Yalnız benim kalbımde ,gönlümde,
Benden başka kimsenin duymayacağı şekilde
Korkunç bir sesle
Viyak,viyak
Benim kanadım kollarım
beni kurtarmayacak
Rüzgar Estıkçede ezilip,biçileceğım
Yavaş,yavaş
16.05.2024
Me Sakin
Kayıt Tarihi : 16.5.2024 12:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!