Ne Mutlu Türk’üm Diyene! Şiiri - Ömer Da ...

Milletin ağzında sakız olmuş
dergicisi, gazetecisi, editörü
yalancısı, yağcısı, kıç yalayıcısı
yaltakçısı, patronu, müdürü, ayakçısı
önüne gelen
“...ama maalesef ülkede şiir para yapmıyor.” diyor!

bir kere bile eline kalemi almamış olanla
mürekkep yalayıp yutmuş olan aynı yerde...
emek-emek iş üretenle, sırtlara binen
lafla para kazanan aynı yerde...
daha ne bekliyorsunuz o laftan başka? !

adam para ediyor mu ki, şiir etsin? !

Herkes bir şeyleri bildiğini zanneder olmuş
üreteni, üretmeyeni
yalayanı yutanı
hepsi konuşuyor
çünkü “yapmak” nedir unutturulmuş! ..

neymiş?
“...ama maalesef ülkede şiir para yapmıyor.”muş! ..
Vah vah vah!
e ne yapalım o zaman? !
oturup ağlayalım mı
yoksa şiir yazmayı mı bırakalım?
sırtımıza çantayı koyup, yollara mı düşelim?
ya da biz de mi yağcı, yaltakçı, kıç yalayıcı olalım?
adam gammazlayalım? ..

Ülkede şiir para etmiyorsa
şairler açsa
buna şairler değil, ülke ağlasın!
“şair” ülkenin dilidir, yüreğidir, sazıdır, neyidir...
çağlayan gözyaşlarıdır, titreyen ana yüreğidir
yıllardır tuttuğu nefesidir! ..

“ama maalesef ülkde şiir para yapmıyor.”? ..

eh o zaman ne diyebilirim efendim? !
“ne mutlu Türküm diyene! ”...

(Mart 2006)