Ne Mutlu Ne Mutsuz Şiiri - Müzeyyen Boyraz

Bu gece;
Her zaman olduğu gibi,
Yine yalnızdım, yine tek başıma
Ve yine sensiz dolaştım,
Sana giden yolları bilmeden,
Yürüdüm bu boş sokaklarda..
Yüreğim sensiz üşürken;
Dokunmadan hissetmeyi öğrendim..
Yüreğim kanatlanmış kuş misali,
Yuvasından uçtu uçacak,
Ve özgürlüğe konacak..
Sensizlik ölümden beter bir yaşamsa;
Belki o an ölüm, yaşam kadar değerli…
Sonuçta şunu anladım ki;
Mutluluğum özgürlüğümden,
Ama mutsuzluğum da sensizliktendi…