Ne mutlu ben insanım, mutluluğu severim
Üstünlüğü hiç bilmem, hep hadimi bilirim
Ben bitkiye, hayvana, canlılara kıyamam
Emeğe saygılıyım; güzel yolu seçerim
Küçüklere sevgim var, büyüklere hürmetim
İşte huyum böyledir, budur benim servetim
Hem eker hem biçerim, kendime çok yeterim
Dokunmayın dünyama, siz olmayın cellâttım
İnsanım, üretenim! Halkları çok severim
Siyah, beyaz ayırmam, hepinizi beklerim
En büyük emektir! Dünyamızda çok güzel
Doğu, batı fark etmez, hep el ele verelim
Irkçılığı kaşıma, asla onun sonu yok
Sınırları yıkalım, fakir yoksul, zengin tok
Herkesin bir dili var, o da onun kültürü
Yasaklar çözüm değil; barışın faydası çok
17.09.2013
İstanbul
Kayıt Tarihi : 17.9.2013 22:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/17/ne-mutlu-insanim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!