Rabbinin farz kıldıklarını eda eden,
Uğradığı meşakkatlere sabreden,
Geceleri uykusunu terk eden;
Uykusu onu yendiğinde de
Yeri kendisine döşek,
Kolunu da yastık kılan,
Kıyamet gününün korkusundan,
Gözlerine uyku girmeyen,
Yanları döşek yüzü görmeyen,
Dudakları gizlice Rabbinin zikrini fısıldayan,
Devamlı diledikleri bağışlanma sebebiyle,
Günahlarından arınanlar ne mutlu!
Kayıt Tarihi : 1.11.2013 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Teoman Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/01/ne-mutlu-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!