Yaşadığı fani ömür sonunda,,
İz bırakmış insanlara ne mutlu.
Allah dostu erenlerin yanında,
Söz bırakmış insanlara ne mutlu.
Doğru bildiğini kullara verip,
Hakk'ı hakikatı ortaya serip,
Ahlâkını güzel yöne çevirip,
Öz bırakmış insanlara ne mutlu.
Karışarak gözde akan yaşlara,
Saygı duyup o eğilen başlara,
Gönül ocağında pişen aşlara,
Tuz bırakmış insanlara ne mutlu.
Öksüzün yetimin hatırın sayıp,
Asla o emeği olmaz ki kayıp
Onların sırtını şevkle okşayıp,
Haz bırakmış insanlara ne mutlu.
Mehmet der'ki aşkın narına yanıp
Gaflet uykusundan hemen uyanıp,
El içinde hayasından utanıp,
Yüz bırakmış insanlara ne mutlu.
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 13:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şengül](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/22/ne-mutlu-20.jpg)
mükemmel bir heceydi ozanım
gurbetten sılaya
selam ve dua ile..
TÜM YORUMLAR (3)