Serpiliyordu güneş dilediği nispette
Toprağın enginleşen dirliğine, sabır haznesine, kanaat gerekçesine
Hiçbir ses duyulmuyordu, sanki herkez uyuyordu, lakin gün anbean ışıyordu
Mühlet ve emanet içime hüzün bırakarak, tefekkür için ilmi muhtaçlığını nefesleniyordu
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta