nasıl da zor;
umutları omuzlayıp,
yürünmez yollara talim olmak.
bütün okların gösterdiği çıkmazda kalmak,
sınırlarda vuruşmak, sınırlarla boğuşmak.
kırmadan, kırılmadan
yaşamak ne mümkün.
ateşe atılmadan, yanıp kavrulmadan,
her dikenli telde bir parça etini
yengi ganimeti sayıp bırakmadan
yaşamak ne mümkün.
vahşi doğanın tam ortasında
bir başına kalakalmak gibi.
aslan kadar güçlü,
ceylan kadar hızlı olmak,
her pusudan aklanmak,
her saldırıdan yara almamak ne mümkün.
en azgın yırtıcı ile boğuşurken;
sırtından vuran yılanlardan, çiyanlardan,
tepene üşüşen leş kargalarından
darbe almamak ne mümkün.
nasıl da zor;
soluk almak, soluklanmak,
kanı kanla durdurmak.
feryat figan bağırarak;
irin taşan yangıları,
pıhtılaşan kandan yakı yaparak,
kuruyan kanla, kabuklarla sarmak, sarmalamak.
Kanamak kanamak kanamak
kanamadan yaşamak ne mümkün.
Kayıt Tarihi : 22.3.2022 11:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!