Ne mümkün Şiiri - Uğur Karakayacı

"NE MÜMKÜN"

Masmavi gözlerinde boğuldu kelimeler.
Can çekişir heceler, seni yazmak ne mümkün.
Gülümseyen gamzende açtı yediverenler.
Nisana döndü kasım, anı bozmak ne mümkün.

Her hakkı hak'da saklı, kan kırmızı dudaklar.
Mazinin mahseninde kirli günahlar saklar.
Nefsimi yokluyorken, şehvet kokan tuzaklar.
Öfkem tavan yapsada;sana kızmak ne mümkün

Sen ki benim düşümü geceye bağlayansın.
Sen ki gönül havzama dökülen çağlayansın
Sen ki yaralı yanım kabuk tutmaz yaramsın.
Yarama tuz basarken gezip tozmak ne mümkün

Kirpikler tarak olmuş, zülüfünü tarıyor.
Aydan mücella yüzü, karanlığı yarıyor.
Ak gerdanda kehribar kısmetini arıyor.
Kibirle mühürlenmiş; kalbe sızmak ne mümkün.

Aşkın güneşi battı sinsi bakışlarında.
Dar ağacı kuruldu, hilal'si kaşların da.
Divaneyi yudular timsah gözyaşlarında.
Şöhretini katledip; mezar kazmak ne mümkün.

Şiir tadında kalın.
20.10. 2021 Uğur KARAKAYACI