Ne Mümkün Şiiri - Muammer Gökçay

Unutmak ne mümkün gözlerini
Yıldızlar denizlere dökülmüş dün gece
Bütün dünyaya küsmüş gidiyordum göç kervanında öylece
Pervanenin ateşe olan muhabbetinde seni görmemek
ne mümkün
Geceler şahit,
Istırabımın resmini çeken aynalar şahit buna
Bu dediklerim dedikodudur sanma
Sensiz bir otağda sultan olmak ne mümkün

Unutmak ne mümkün aşıkları kıskandıran muhabbetini
Bir mucizeydi gönlünün ateşinde pişmiş testiden su içmek
Çeşmeler ki kimi nazlı, kimi hırçın kimi kederinden kurumuştu
Su toprağın değil şimdi benim hakkım, bana özümün harcından yadigardı
Merhem bilmez, hekim dinlemez bu hastalığım bir damlacık suya muhtaçtı
Sen ki Fuzulinin testisini hediye ettin gizli hazinenden
Sensiz bir bahçede O nazenin güle kavuşmak ne mümkün

Unutmak ne mümkün cemalini
Zayi olmuş anladım, sensiz geçen her bir an
Hüzün yaldızlı kaftan biçilmiş dediler
Bir uyandım seyr ü süluk sokağında
Bu kaftan sana haktan esrarlı bir armağandır dediler
Ben ki türlü hayallere ram olmuş, hünkarlığa özenmişim
Sen ki şems dergahından elinde bir hırkayla gelmişsin
Sensiz perde önünden arkasını görmek ne mümkün

Unutmak ne mümkün tebessümünü
Yoksa cennetten mi ödünç aldın dertlerimi dermana çeviren gülüşünü
Ben ki gemileri yakmış, kader pazarında müflis bir bezirgandım
Mevsimler bahar olmuş hazan olmuş fark etmezdi hiç
Ta ki sen limanıma demir attın
Korkmuyorum artık ümit cellatlarının varlığından
Çünkü artık sen varsın, ruhumu ısıtan tebessümün var
Artık gemi yol almış, alabora ufuktan bir selam çakmış yok bir önemi,
Sensiz başkentlerde vatan aramak ne mümkün

Unutmak ne mümkün seni
Varlığım, senle yokluk arasında ince bir çizgi
Artık kaderde tebessümle bakıyor gözlerimizin içine
Baksana nakış nakış dokuyor aşkımızın kilimini
Artık gökler biliyor sevdamızı, duvarlar âmin diyor duamıza

Ve aşıklar şehrinin hakanları süslüyor rüyalarımı
Düğüm çözülmesin diye, bir daha bir daha körleniyor bu kördüğüm
Sana bir şeyler söylemek geliyor içimden bazen
Ateş böceklerine seni tanımadıkları için küs olmam gibi
Bülbüllere sevdanı bilmeden boşuna öttüklerini söylemek gibi mesela
Bir hamal gibi heyecan küfenden güç aldığımı itiraf etmek gibi
Ne mi diyeyim
Artık sensiz ben ne mümkün.