Ne Mümkün Şiiri - Mahir Başpınar

NE MÜMKÜN (Gözükaraya) 7

Kalemin kelamı bende, der dilim
Yaz diyen olmazsa, yazmak ne mümkün.
Kaleme aracı, yürek ve elim
Çiz diyen olmazsa, çizmek ne mümkün.

Gurur okşar bazen, varsa başarı
Yapmak kolay, tamir zordur hasarı
Mısra mısra, dörtlük dörtlük eseri
Diz diyen olmazsa, dizmek ne mümkün

İnsanın vatanı tüter burnunda
Öze dönüş vardır eni sonunda
Yunus gibi bir balığın karnında
Yüz diyen olmazsa, yüzmek ne mümkün.

Hasret düşer ise sineler sızlar
Boğaz düğümlenir nemlenir gözler
Keyif vermez olur, çalsa da sazlar
Sez diyen olmazsa sezmek ne mümkün.

Aşk Od/un da acı çekip kavrulan
Yandıkça ruhunda huzuru bulan
Bu uğurda türap olup savrulan
Toz diyen olmazsa, tozmak ne mümkün.

Hak yolunun olmak için neferi
Gönül gözlerinin, sönmesin feri
Süzülerek huzme huzme içeri
Sız diyen olmazsa, sızmak ne mümkün,

Mahir der ki! Haydi, gel artık beri
Temizle ruhunu kalmasın kiri
İstesen de, yatmak için makberi
Kaz diyen olmazsa, kazmak ne mümkün.

Mahir Başpınar