Ne yazsam diye düşünmek varya,
Ah o düşünmek,
Yazılabilecek o kadar yaşanmışlık varken hem de...
Bir türkü tutturup pas tutmuş dilim ve hasret çanlarıyla titreyen kulaklarımda,
Bir türlü çiğ düşmeyen gözlerime inat,yüreğimi yağmur yeri yapmak varya...
En kara günden bir hasret akacak bir gün düşlerime,
Hüzünlerimi bile özleyeceğim belki de yaşarken mutluluk yumağı sabahları...
Ellerimi uzatıp rahmet kapısı semalara,
Uyuyan güzelleri çağıracağım...
Çok erken de olsa yaşlanmak için,
Yaşlanmış gönlümde,bir ihtiyarın titrek elleri gibi,ağıracağım...
Ne çöle düşecek gündeyim bugün,
Ne dağları ezip geçmek isteyecek...
Ne bitmeye yüztutacak bu divane sürgün,
Ne yalancı dünyamın acıtan gerçekleri bitecek...
İçten içe,Ağır ağır yaşanacak,serseri geçmişle gelen sarhoş gelecek...
Gidenleri özlerken vadedilen güzelliklerin yamacında,
Gelenlerin ahına kulak asılmayacak,yalnızca yaşamak için yaşanacak...
Bütün bunlar dökülürken bir şair gönülden,
Mütevaziliği koyup bir kenara...
Gururu da gömüp en derinine maruriyetin,
Sana seslenmek varya...
Duyar ve görürsün kapanmış kapılarımın ardında kalmışlığımı,
Yasak tutkulara abesttir sevdam,bir tutan varsa...
Umuda müsavidir sana bu duyduğum,
Umutsa olmazsa olmazıdır geçmişten geleceğe yaşanmışlığın ve yaşanacaklığın...
Şimdi, ey! geçmişim ve geleceğimin varlığını hissettiğim çerağı,
Şimdi, ey! gönlümün 'yaşıyorum' zamanının durağı,
Kurtar zirifi sözlerden dilimi ve dilini,
Hadi artık sen de gideceksen salla geri gelinmeze işaret mendilini,
Yahut çok bekletmeden bağlayıver ellerime ellerini...
YAKUP PASLI
25.05.2009
Kayıt Tarihi : 26.5.2009 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!